مفصل فیبر نوری چیست؟
کابل های فیبر نوری مانند کابل های سیمی از یک نقطه شروع شده و پایان می یابد. برای اتصال کابل های فیبر نوری و تولید شبکه های فیبر نوری باید از اتصالات مورد اعتماد استفاده شود. مفصل های فیبر نوری برای اتصال کابل های فیبر نوری و نگه داشتن تار ها مورد استفاده قرار می گیرند. در این مقاله، پایتخت فناوری موارد زیر را به طور کامل توضیح می دهد:
عناوین این نوشته:
- مفصل فیبر نوری چیست؟
- کاربرد و عملکرد مفصل فیبر نوری
- دسته بندی مفصل فیبر نوری بر اساس شکل ظاهری
- 1- مفصل افقی
- 2- مفصل عمودی
- دسته بندی مفصل فیبر نوری بر اساس کاربرد
- 1- مفصل خاکی
- 2- مفصل هوایی
- مفصل کابل های بدون فشار هوا
- مفصل کابل های با فشار هوا
- 3- مفصل دریایی
- روش های اتصالات در شبکه های فیبر نوری
- 1- اتصال دهنده جدا شدنی
- 2- اتصال جوش مکانیکی
- 3- اتصال فیوژن
مفصل فیبر نوری چیست؟
مفصل فیبر نوری یکی از اجزای اصلی شبکه فیبر نوری محسوب شده که برای وصل کردن مجدد رشته های کابل نوری مورد استفاده قرار می گیرند. این کابل ها برای انتقال اطلاعات با سرعت 10 گیگا بایت بر ثانیه استفاده می شود که از جنس شیشه ساخته شده اند و نسبت به کابل های عادی و سیمی قابلیت بالایی در انتقال داده دارند. به دلیل شکنندگی بالای فیبر های نوری و عدم انعطاف پذیری آن ها باید از اتصالات با استحکام بالا برای متصل کردن فیبر های نوری استفاده شود.
مفصل فیبر نوری در ابعاد و اشکال مختلف برای اتصال دو فیبر مورد استفاده قرار می گیرد. نقش این مفصل ها به عنوان نگه دارنده تار های فیبر نوری، مانع از ورود گرد و غبار و آب به کابل های فیبر نوری می شود. مفصل ها در واقع رابطی برای اتصال کابل های فیبر نوری به یکدیگر می باشد.
کاربرد و عملکرد مفصل فیبر نوری
به منظور متصل کردن کابل های نوری خروجی به یکدیگر، باید از مفصل های فیبر نوری استفاده شود. همچین، این مفصل ها برای جلوگیری از آسیب های طبیعی به عنوان یک روش محافظتی استفاده می شوند. مفصل های فیبر نوری در دو نوع فیبر نوری نواری و مدور در سیستم های مخابراتی کاربرد دارند.
دسته بندی مفصل فیبر نوری بر اساس شکل ظاهری
مفصل های فیبر نوری در انواع متنوعی با کاربرد های مختلف مورد استفاده قرار می گیرند. این مفصل ها بر اساس شکل ظاهری و استفاده در محیط های طبیعی به صورت زیر تقسیم بندی می شوند:
- مفصل افقی
- مفصل عمودی
1- مفصل افقی
مفصل های افقی فیبر نوری به منظور محافظت از موقعیت ارتباط کابل ها و اتصالات به صورت تخت یا سیلندری شکل طراحی و تولید می شوند. این نوع از مفصل ها به دلیل کاربرد گسترده می تواند در انواع مختلف هوایی؛ خاکی و زیر زمینی نصب شود. مزیت مفصل های افقی مقاومت بالا در برابر گرد و غبار و ضد آب بودن آن است و به همین در ارتباطات مخالفی مورد استفاده قرار می گیرد. جنس مفصل های افقی از پلاستیک با قابلیت کشش بالا بوده که توانایی تحمل فشار 70 تا 106 کیلو پاسکال را دارند. هم چنین این مفصل ها در دما های بسیار پایین نیز کاربرد داشته و در محدود دمایی -40 درجه سانتی گراد تا 85 درجه سانتی گراد عملکرد مناسبی دارند.
2- مفصل عمودی
مفصل های عمودی فیبر نوری نسبت به نوع افقی کمتر مورد استفاده قرار گرفته و مناسب مفصل های خاکی می باشند. این مفصل ها به دلیل اجرا به صورت عمودی و گنبدی شکل بودن آن ها با نام مفصل گنبدی در بازار شناخته می شود.
دسته بندی مفصل فیبر نوری بر اساس کاربرد
فیبر های نوری در موارد زیادی کاربرد داشته و باید از مفصل های مخصوص به همان کاربرد برای متصل کردن فیبر های نوری استفاده شود. دسته بندی مفصل های فیبر نوری بر اساس کاربرد به صورت زیر است:
- مفصل خاکی
- مفصل هوایی
- مفصل دریایی
1- مفصل خاکی
فیبر های نوری معمولا از مسیر های خاکی عبور می کنند و برای متصل کردن آن ها باید از مفصل های خاکی استفاده کرد. مفصل های خاکی با توجه به نوع خاک در انواع مختلف تولید و به کار گرفته می شوند. روش مونتاژ و اتصال این مفصل ها به یک روش بوده و کارایی یکسان دارند.
برای جلوگیری از آسیب رسیدن به مفصل های خاکی به دلیل قرار گرفتن در معرض آسیب بیل های مکانیکی، نفوذ گرد و غبار و آب باید مقاوم بوده و از استحکام بالایی برخوردار باشند. به همین منظور برای کمتر شدن میزان آسیب وارده به کابل ها و مفصل های نوری، آن ها را از داخل کانال عبور می دهیم و برخی از آن ها را در حوضچه های مخصوص قرار می دهیم. قرار دادن کابل ها و اتصالات فیبر نوری در حوضچه سبب ایمنی بالا در برابر فشار بیل مکانیکی و ضربات احتمالی می شود.
در مقابل ممکن است توسط موش و سایر جانوران جویده شده و به دلیل ترکیبات شیمیایی احتمال خوردگی و پارگی در این شرایط بالا می رود. در این موارد، توجه به جنس مفصل خاکی و روکش آن یکی از نکات ضروری در انتخاب مفصل خاکی فیبر های نوری می باشد.
همچنین بخوانید: مزایای فیبر نوری
2- مفصل هوایی
نوع دیگر مفصل های فیبر نوری، مفصل هوایی بوده که برای کابل های هوایی مورد استفاده قرار می گیرند. به دلیل نصب مفصل های فیبر نوری بر روی تیر چراغ برق در ارتفاع بالا، در معرض تابش مستقیم نور خورشید، وزش تند باد، طوفان و رعد و برق قرار دارد. به همین دلیل باید مواد تشکیل دهنده مفصل های هوایی توانایی محافظت از کابل را در مقابل عوامل ذکر شده داشته باشد و درصد تخریب و پوسیدگی کابل و روکش کابل کم باشد.
در این شرایط شرکت های سازنده از مواد مستحکم و مقاوم در برابر باد، نور و آب برای بدنه مفصل هوایی کابل فیبر نوری استفاده نموده و آن ها را به صورت یک قوطی طراحی و تولید می کنند. این نوع مفصل ها به دلیل نصب بر روی دکل های مخابراتی، به نام مفصل مخابراتی نیز شناخته می شوند و به دو دسته زیر تقسیم می شوند:
- مفصل کابل های بدون فشار هوا
- مفصل کابل های با فشار هوا
مفصل کابل های بدون فشار هوا
این نوع مفصل های هوایی در کابل های بدون فشار استفاده می شوند و به دلیل مقاومت بالا در مقابل دما به کمک الیاف ها برای انشعاب کابل های ژله فیلد کاربرد دارند.
مفصل کابل های با فشار هوا
مفصل های هوایی با فشار هوا در محیط هایی که کابل ها تحت فشار بالای هوا هستند مورد استفاده قرار می گیرند.
3- مفصل دریایی
فیبر های نوری که به عنوان هسته اصلی در شبکه های کامپیوتری شناخته می شود ممکن است از اقیانوس ها یا دریاچه ها عبور داده شوند. بدین منظور، مفصل های دریایی برای اتصال کابل های فیبر نوری مخصوص آب های کم عمق، دریا و اقیانوس طراحی و ساخته شده اند.
پیشنهاد دوره: آموزش نصب سانترال
کابل ها و مفصل های دریایی در معرض مستقیم رطوبت، شوری آب قرار گرفته و ممکن است توسط حیوانات دریایی جویده و خورده شوند. هم چنین، این مفصل ها به دلیل قرار گیری در معرض حرکت قایق و کشتی ها به زودی فرسایش پیدا کرده و نیاز به تعویض دارد. به منظور پایداری و مقاومت بالا کاب های فیبر نوری دریایی در مقابل شوری آب و تجزیه شدن، خورده شدن توسط حیوانات دریایی، شکستگی در اثر برخورد قایق ها و حتی فشار مکانیکی آب در عمق زیاد از مفصل های دریایی استفاده می شود.
این مفصل ها از ترکیبات قوی برای روکش مخصوص استفاده کرده و قدرت بالایی در برابر تحمل فشار دارند. مفصل های دریایی از نظر شکل و اندازه به مفصل خاکی شباهت داشته ولی به منظور محافظت بیشتر از روکش های ضخیم استفاده می کنند. این نوع مفصل ها، جز دسته مفصل های افقی محسوب می شوند و به طول 120 سانتی متر ساخته می شوند.
روش های اتصالات در شبکه های فیبر نوری
یکی از عوامل موثر در کیفیت شبکه های فیبر نوری، نحوه اتصالات می باشد. روش های مختلفی برای اتصالات در شبکه های فیبر نوری مورد استفاده قرار می گیرند که عبارتند از:
- اتصال دهنده جدا شدنی
- اتصال جوش مکانیکی
- اتصال فیوژن
1- اتصال دهنده جدا شدنی
اتصال دهنده های جدا شدنی از روش های پر کاربرد می باشد که از یک کانکتور فیبر نوری و یک آداپتور برای اتصال استفاده می شود. با توجه به شکل زیر می توان کانکتور های فیبر نوری را به آداپتور خاص خود متصل کرده و از این روش برای اتصالات شبکه نوری استفاده کرد.
2- اتصال جوش مکانیکی
امروزه اتصال جوش مکانیکی نسبت به اتصال دهنده های جدا شدنی کمتر مورد استفاده قرار می گیرد. در روش اتصال جوش مکانیکی کافی است فیبر ها را درون یک محفظه ژله ای رو به روی هم قرار داده و آن ها را به یکدیگر وصل می کنیم. انتقال اطلاعات بین فیبر های نوری از روش اتصال جوش مکانیکی به مرور زمان کنار گذاشته شده و از روش های پیشرفته تر مانند فیوژن استفاده می شود.
پیشنهاد دوره: آموزش پسیو شبکه
3- اتصال فیوژن
اتصال فیبر های نوری به صورت دائمی را اتصال فیوژن نامیده و نسبت به روش های قبلی پیچیده تر می باشد. این روش که تکمیل کننده اتصال جوش مکانیکی می باشد نیاز به مهارت بالا و دقت در نصب داشته و توسط افراد عادی امکان پذیر نیست. به منظور عدم اختلال در کیفیت شبکه فیبر نوری و کارکرد صحیح آن باید از افراد با تجربه و متخصص در این زمینه استفاده کرد.
اتصال فیبر های نوری در شبکه به روش اتصال فیوژن توسط دستگاهی به نام فیوژن انجام می گیرد. در این روش کافی است کابل های مورد نظر را با دستگاه کاتر مخصوص برش داده و رو به روی هم قرار دهید. پس از قرار دادن کابل درون دستگاه ارتباط این دو کابل را به صورت دقیق انجام دهید.