راهنمای جامع سیم کشی تلفن ساختمان

سیم کشی تلفن در ساختمان ها یکی از موارد مهمی می باشد که باید طبق اصول و مراحل خاصی انجام شود. در این مقاله ضمن آشنایی با انواع کابل های مورد استفاده در سیم کشی تلفن، با نقشه سیم کشی تلفن و مراحل آن آشنا می شوید.

انواع کابل های مورد استفاده در سیم کشی تلفن

یکی از موارد مهم در ارتباط صوتی از طریق تلفن ها، استفاده از کابل های مناسب است. البته جنس کابل می تواند کیفیت برقراری تماس را تحت تاثیر قرار دهد به طوری که هر چه کابل ارتباطی در سیم کشی تلفن ما با کیفیت تر باشد، ارتباط ما نیز پایدار تر خواهد بود.

کابل هایی که برای سیم کشی تلفن مورد استفاده قرار می گیرند، بر حسب کارکردشان به مدل های متنوعی تقسیم بندی می شوند. این مدل ها عبارتند از کابل شبکه، کابل آیفون، کابل مفتولی، کابل افشان، کابل تخت، کابل سربی، کابل آلومینیومی، کابل مخابراتی و کابل کواکسیال. در ادامه توضیحات مختصری در مورد این کابل ها ارائه خواهد شد.

• کابل شبکه به عنوان اصلی ترین جزء برقراری ارتباطات دیجیتال محسوب می شود.
• کابل آیفون که در مقایسه با نمونه های دیگر کابل ها، کیفیت قابل قبولی دارد.
• کابل مفتولی که معمولا از جنس مس ساخته می شود، قادر است جریان الکتریکی را به خوبی منتقل کند.
• کابل افشان که چندین رشته سیم دارد. کابل تخت در سیم کشی تلفن برقراری ارتباطات را هموار می کند.
• کابل سرب و زره دار که محافظت بالایی در برابر عبور جریان های زیاد دارد.
• کابل آلومینیومی یکی دیگر از کابل های مورد استفاده در سیم کشی تلفن می باشد که به دلیل وزن سبک آن بسیار محبوب است.
• کابل مخابراتی و کابل کواکسیال که از نفوذ نویز جلوگیری می کند.
• کابل های شیلد دار که با فراهم کردن حفاظت الکتریکی، با کیفیت ترین نوع سیم تلفن محسوب می شود.

هر تکنسین برقی که قصد دارد سیم کشی تلفن را انجام دهد لازم است با اطلاع از انواع کابل ها، ارتباطی صحیح بین سیگنال های تلفن را برقرار کند.

چگونگی تشخیص سیم تلفن در ساختمان

توجه کنید که تشخیص سیم تلفن در ساختمان اصلی ترین مرحله سیم کشی تلفن می باشد. در این فرآیند لازم است سیم تلفن به سیم مخابرات وصل شود. به این دلیل که این سیم های مخابراتی سوکت ندارند، باید یک سر سیم تلفن را لخت کرده و سپس به سیم مخابرات متصل کنیم. پس یک سر سیم تلفن در ساختمان لخت و سر دیگر آن دارای سوکت است.

سیم های تلفن به دو دسته سیم های تک زوج یا دو رشته ای و سیم های دو زوج یا چهار رشته ای تقسیم می شوند. در سیم های چهار رشته ای، پس از برداشتن سوکت توسط سیم چین، چهار سیم دیده می شود که تنها دو سیم میانی یا همان زوج وسط برای اتصال به سیم مخابراتی مورد نیاز است. لایه رویی این دو سیم نیز باید توسط سیم چین جدا شده و به سیم مخابراتی متصل گردد.

طراحی نقشه سیم کشی تلفن ثابت

پیش از شروع سیم کشی تلفن ثابت در ساختمان، مهم ترین گام تهیه نقشه سیم کشی است؛ زیرا باید مشخص شود خطوط تلفن از چه مسیر هایی عبور کرده و تعداد انشعابات و پریز ها چگونه تقسیم بندی شوند. نقشه سیم کشی تلفن ثابت بسته به نوع ساختمان متفاوت است. به طور مثال در ویلا ها و مجتمع های بزرگ مسکونی، شرایط سیم کشی کمی متفاوت تر از ساختمان های معمولی است. پس تهیه نقشه دقیق سیم کشی بر اساس نوع ساختمان، اولویت اصلی به شمار می آید. در شکل زیر یک نمونه نقشه سیم کشی تلفن ثابت را مشاهده می کنید.

نکات مهم در نقشه سیم کشی تلفن در مکان های مختلف

در طراحی سیم کشی تلفن ثابت، چند نکته مهم وجود دارد. ابتدا باید مکان دقیق پریز های تلفن بر روی نقشه مشخص شود. مهم ترین نقاط نصب پریز عبارتند از:

• پذیرایی با ارتفاع 40 سانتی‌ متری از کف و 2 تا 3 پریز
• اتاق ‌خواب ‌ها با 1 پریز دور از موانع الکتریکی
• آشپزخانه با ارتفاع 120 سانتی ‌متری روی اپن

در ویلا ها نیازی به نصب پریز در سایر فضا ها بجز موارد ذکر شده نیست. مسیر سیم‌ کشی باید به گونه ‌ای طراحی شود که کمترین مصرف لوله و سیم را داشته باشد. با رعایت این نکات می ‌توان سیم ‌کشی تلفن ثابت را به بهترین شکل اجرا کرد.

آشنایی با رنگ بندی سیم ها در سیم کشی تلفن ثابت

سیم کشی تلفن ثابت شامل رعایت استاندارد هایی در زمینه رنگ بندی سیم ها است که باید به آن ها توجه کرد. البته این استاندارد ها در ایران همیشه رعایت نمی شود و رنگ سیم های تلفن در پروژه های مختلف متفاوت است. به طور کلی، کابل های تلفن دو دسته اصلی و فرعی دارند. سیم های اصلی معمولا شامل رنگ های سفید، قرمز، مشکی، زرد و بنفش هستند و سیم های فرعی نیز رنگ های آبی، نارنجی، سبز، قهوه ای و طوسی دارند.

با ترکیب این دو دسته، 25 زوج سیم به دست می آید. اما مهم تر از رنگ، رعایت اصل اتصال سیم هاست. طبق قانون کلی، هر دو رشته سیم متصل به خط اصلی تلفن باید در داخل ساختمان به گوشی تلفن وصل شوند. هم چنین، روش خاصی برای خواندن و تشخیص رنگ سیم‌ ها وجود دارد که باید مورد توجه قرار گیرد. بنابراین، توجه به اتصال صحیح سیم‌ ها مهم‌ تر از رعایت رنگ ‌بندی استاندارد است.

خواندن رنگ سیم ‌های تلفن فرآیند ساده ‌ای است. برای خواندن سیم ‌ها از راست به چپ، به این صورت عمل می‌کنیم:

• سبز و سفید – سبز
• قهوه‌ ای و سفید – قهوه‌ ای
• نارنجی و قرمز – نارنجی
• صورتی و سفید – صورتی

قسمت دوم را باید بدون فاصله خواند تا رنگ واقعی مشخص شود. همانطور که می بینید دو رشته سیم به رنگ های مختلف برای سیم کشی تلفن کافی می باشد. اما استفاده از کابل ۴ رشته ای برای سیم کشی تلفن رایج تر است زیرا این نوع کابل مقاوم ‌تر است و کمتر دچار آسیب می ‌شود. هم چنین، کابل ۴ رشته ای در واقع دو کابل دو رشته ای می باشد که علاوه بر خط تلفن اصلی، یک جفت سیم رزرو دارد تا اگر مشتری بخواهد خط دوم را اضافه کند، بدون وجود هیچ گونه مشکلی این کار را انجام داد. بدین ترتیب، علی‌ رغم این ‌که 2 سیم برای خط تلفن کفایت می‌ کند، استفاده از کابل 4 رشته ‌ای به دلایل فنی توجیه‌ پذیر است.

سیم‌ های تلفن به دو دسته تقسیم می ‌شوند:

• سیم دو رشته ‌ای یا تک زوج که به آن رانژه نیز می‌ گویند. این نوع سیم برای اتصال پورت یا ورودی کروز به کار می ‌رود.
• سیم چهار رشته‌ ای یا دو زوج که در ارتباط بین گوشی تلفن و پریز آن مورد استفاده قرار می ‌گیرد.

رنگ‌ بندی کابل‌ های تلفن مخابراتی نیز بسته به نوع آن ‌ها متفاوت است:

کابل‌ های هوایی مخابراتی معمولاً به رنگ مشکی و با مقاومت بالا هستند. کابل‌ های زمینی که انعطاف‌ پذیری بیشتری دارند، اغلب به رنگ طوسی دیده می ‌شوند. بنابراین، با توجه به کاربرد و نوع کابل، رنگ‌ بندی متفاوتی برای سیم ‌های تلفن وجود دارد که باید مد نظر قرار گیرد.

مراحل سیم کشی تلفن ثابت به زبان ساده

سیم کشی تلفن ثابت ساختمان به دو بخش تقسیم می ‌شود. هر دو بخش نیاز به رویکرد و دقت دارند.

• سیم کشی خارجی که مربوط به اتصال کابل اصلی تلفن از نزدیک ‌ترین نقطه به ساختمان است و توسط شرکت مخابرات انجام می ‌شود.
• سیم کشی داخلی که بر عهده مالک ساختمان بوده و باید توسط یک برقکار متخصص انجام شود.

مراحل اصلی سیم کشی داخلی عبارتند از:

1. تعیین محل لوله‌ کشی و قوطی‌ ها بر اساس نقشه
2. نصب قوطی‌ های کلید و پریز بر روی دیوار
3. لوله ‌کشی PVC یا خرطومی در کوتاه‌ ترین مسیر
4. کشیدن لوله از نزدیک‌ ترین پریز تا درب ورودی
5. نصب جعبه تقسیم در بالای درب برای سربندی کابل اصلی
6. عبور دادن سیم‌ های دو زوج فویل ‌دار از لوله ‌ها به کمک فنر
7. متصل کردن سیم‌ ها به پریز و جاگذاری در قوطی
8. بررسی صحت سیم‌ کشی با بوق خوردن تلفن

مهم ترین اصل در سیم کشی تلفن ثابت توجه به نقشه سیم کشی و رنگ بندی سیم ها می باشد که در بخش های قبل به طور مفصل در مورد آن ها توضیح داده شد. حال نوبت به این رسیده است که سیم کشی تلفن را طبق مراحل بالا اجرا کنیم.

در اولین مرحله لازم است طبق نقشه طراحی شده، محل لوله ها و قوطی ها را با کمک دستگاه های شیار زنی تعیین کرده و با استفاده از تیشه ها، این جا ها را خالی کنید. سپس در مرحله بعد باید قوطی کلید ها را طبق مکان های تعبیه شده روی نقشه، روی دیوار ها نصب کنید. اگر نقشه سیم کشی را با دقت بالایی ترسیم کرده باشید، این مرحله برای شما آسان خواهد بود و زمان زیادی از شما نخواهد گرفت. این قوطی ها با دیوار هم سطح بوده و با گچ پر می شوند.

پس از اجرای دقیق این مراحل نوبت به لوله گذاری مخصوص تلفن رسیده است. یکی از نکات قابل توجه در این مرحله صرفه جویی در میزن مصرف لوله می باشد که این کار با انتخاب مسیر های کوتاه تر ممکن است. هم چنین خم شدن لوله ها یک نکته منفی می باشد که باید از آن بپرهیزید. برای این که سیم کشی شما تا سال های طولانی سالم باقی باماند، از لوله های مخصوص سیم کشی تلفن با کیفیت استفاده کنید. لوله های خرطومی از جنس PVC بهترین لوله های مناسب سیم کشی تلفن هستند.

حال نوبت به این رسیده است تا یک لوله برق را در نزدیکی کنتور برق اصلی ساختمان تعبیه کنید. به منظور کاهش حجم سیم کشی کوتاه ترین مسیر بین پریز برق تلفن تا درب ورودی حیاط را انتخاب کنید. در مرحله بعد لازم است کابل مخابرات را با استفاده از جعبه تقسیم، سربندی کنید. جعبه تقسیم را در پشت درب ورودی حیاط و در ارتفاع تقریبا 2 متری از کف حیاط نصب کنید. لوله و سیم داخل آن که در این محل قرار دارد، سرخط تلفن نامیده می ‌شود. تا این جای کار، بخش عمده سیم کشی تلفن انجام شده است و مرحله عبور سیم ها از داخل لوله برق باقی مانده است.

تعداد زوج سیم های داخل لوله برق به نیاز مشتری بر می گردد. معمولا از سیم چهار رشته ای استفاده می شود تا با وصل کردن یک خط تلفن به یک زوج سیم، بتوان از زوج سیم باقی مانده برای وصل کردن خط دوم در آینده استفاده کرد. اما اگر مشتری نیاز به خطوط بیشتری داشته باشد، می ‌توان تعداد رشته‌ های سیم را افزایش داد.

حل در این مرحله باید سیم ها را از لوله برق عبور دهیم. این مرحله حساس نیاز به ظرافت و دقت بالایی دارد. اول فنر سیم کشی را از لوله عبور داده و سپس رشته ‌های سیم هایی را که با کمک چسب برق بهم هم وصل کرده ایم را به یک سر فنر وصل کرده و فنر را می ‌کشیم تا سیم‌ ها داخل لوله قرار بگیرند.

پس از عبور دادن سیم ‌ها از لوله، آن ‌ها را وارد واحد ساختمان کرده و سیم ها را به سرخط مربوط به پریز های تلفن متصل می‌ کنیم. در نهایت، پریز ها را داخل قوطی‌ ها قرار داده و صحت عملکرد تلفن را با آزمایش بوق خوردن تلفن بررسی می ‌کنیم. این روش برای سیم ‌کشی توکار خطوط تلفن به کار می ‌رود. اگر بخواهید سیم‌ کشی روکار را انجام دهید، باید از داکت ‌های مخصوص برای هدایت سیم‌ ها استفاده کرد.

همان طور که می دانید روش سیم کشی تلفن به صورت توکار از لحاظ زیبایی ساختمان طرفداران زیادی دارد. اما به دلیل رد شدن سیم ها از داخل ساختمان، فرآیند عیب یابی و تعمیر را مشکل می کند. در مقابل روش سیم کشی روکار سرعت تعمیرکار را هنگام حل مشکل بیشتر می کند. به منظور جلوگیری از برق گرفتگی افراد و آویزان بودن سیم ها و کابل ها در روش سیم کشی روکار از داکت های مخصوص برای سیم ها استفاده کنید.

نتیجه گیری

در این مقاله به شما یاد دادیم چگونه سیم کشی تلفن را انجام دهید. حواستان باشد که این مراحل را با دقت بالایی انجام دهید و هر جا که شک داشتید با یک تکنسین مشورت کنید. در صورتی که سوالی داشتید می توانید در انتهای همین صفحه از کارشناسان ما بپرسید تا به شما پاسخ دهیم.