راهنمای جامع نحوه سیم کشی پریز برق

آشنایی با نحوه سیم کشی پریز برق برای هر برقکار ساختمان واجب است و اگر به تازگی فعالیت خود را در این زمینه شروع کرده اید، باید توجه کنید که اتصالات مناسب در پریز های برق یک اصل ضروری است. در این مقاله ضمن آشنایی با شمای فنی و حقیقی پریز برق، روش سیم کشی پریز برق را آموزش می دهیم.

پیش نیاز های سیم کشی پریز برق

قبل از اینکه شروع به سیم کشی پریز برق کنید باید یک سری مفاهیم و اصطلاحات آشنا باشید که در این بخش برای تان توضیح می دهیم. در صورتی که این موارد را بلد هستید می توانید مستقیما به بخش مراحل بروید.

آشنایی با شمای فنی، شمای حقیقی و نقشه سیم کشی پریز برق

قبل از شروع سیم کشی پریز برق، درک سیم کشی مدار برای پریز ها مهم است. بسته به این که پریز در کدام قسمت از مدار قرار دارد، می توان روش خاصی را برای سیم کشی آن در نظر گرفت. یکی از موارد مهمی که درک سیم کشی پریز برق ساختمان را برای شما آسان می کند، آشنایی با شمای فنی و شمای حقیقی پریز برق می باشد که در تصویر زیر توضیح داده شده است:

همانطور که در تصویر زیر می بینید نقشه سیم کشی پریز برق بسیار ساده است و شما با دانش کم در مورد تجهیزات الکترونیکی ساختمان قادر خواهید بود نحوه لوله گذاری و اتصالات سیمی را به خوبی درک کنید. اما به علت این که رعایت استاندارد های سیم کشی ضروری می باشد، پیشنهاد می شود این کار را به یک تنسین متخصص و با تجربه برق ساختمان بسپارید یا ابتدا مقاله “جدیدترین لیست استاندارد های سیم کشی ساختمان” را بخوانید.

لوله گذاری پریز برق

به جرات می توان گفت لوله گذاری پریز برق اصلی ترین مرحله سیم کشی و نصب پریز است. چرا که اگر درست انجام نشود، باید هزینه زیادی را برای اصلاح نصب پریز ها پرداخت کرد. لوله گذاری پریز برق به معنای مشخص کردن جای دقیق پریز ها و قوطی گذاری آن ها با رعایت ارتفاع و فاصله با دستگاه های دیگر است.

چگونگی تشخیص سیم فاز و نول در پریز برق

شناسایی سیم فاز و نول در سیم ‌کشی پریز برق از اهمیت بالایی برخوردار است. رایج‌ ترین روش برای تشخیص این دو سیم، توجه به رنگ ‌بندی آن‌ ها می باشد. معمولا سیم فاز به رنگ قرمز یا مشکی و سیم نول به رنگ آبی می باشد. البته لازم به ذکر است که همیشه این قرارداد رنگی رعایت نمی‌ شود و باید به دنبال یک روش دقیق تر برای تشخیص این سیم ها باشید. فازمتر در این مرحله می تواند به شما کمک کند. با برقراری جریان برق در پریز، نوک فاز متر را به سیم‌ ها متصل کنید. اگر چراغ فاز متر روشن شد، سیم مورد نظر فاز است. در غیر این صورت، سیم نول محسوب می ‌شود.

استفاده از فازمتر به دلیل دقت بالا، بیشتر توصیه می شود. البته باید توجه داشت که هنگام کار با فاز متر، رعایت نکات ایمنی ضروری است تا از برق‌ گرفتگی جلوگیری شود. در مجموع، شناسایی صحیح سیم فاز و نول نقش مهمی در انجام یک سیم‌کشی استاندارد و ایمن دارد.

ابزار و تجهیزات مورد نیاز

برای این کار شما نیاز به ابزار و تجهیزات زیر دارید:

• پیچ گوشتی
• دم باریک
• تستر ولتاژ
• سیم چین
• کابل برق و اتصالات
• نبردست
• پریز برق

مراحل سیم کشی پریز برق بدون سیم ارت

برای سیم کشی یک پریز برق، نیاز به دو سیم اصلی داریم: سیم فاز و سیم نول. پس از این که با کمک راهنمایی بالا، توانستید این سیم ها را تشخیص دهید، مراحل زیر را انجام دهید:

• سیم فاز را انتخاب کنید. این سیم باید ضخامت مناسب داشته باشد تا بتواند جریان الکتریکی را تحمل کند. معمولا از سیم با ضخامت 5 میلی متر مربع استفاده می شود. سپس انتهای این سیم را به فیوز مربوط به همان پریز در جعبه فیوز ساختمان وصل می کنیم.
• حال سیم را از جعبه فیوز تا پریز هدایت می کنیم. می توانیم از لوله برق یا داکت برق استفاده کنیم. وقتی سیم به پریز رسید، آن را به یکی از پیچ های روی پریز متصل می کنیم. به این نکته توجه کنید که سیم باید به اندازه کافی لخت باشد تا برقراری جریان به خوبی انجام شود.
• در مرحله بعد باید سیم نول را وصل کنیم. معمولا این سیم هم با ضخامت 2.5 میلی متر مربع انتخاب می شود. یک سر سیم نول را به شینه نول در جعبه فیوز متصل می کنیم. سپس سیم را از طریق همان مسیر قبلی به پریز هدایت کرده و به پیچ دوم روی پریز متصل می کنیم و روکش پریز را روی آن قرار می دهیم.
• در نهایت پس از بررسی صحت اتصالات، می توانیم مطمئن شویم که سیم کشی پریز به درستی انجام شده است. برای تست سیم کشی پریز برق لازم است اقدامات زیر را انجام دهید. برق پریز را وصل کنید و یک دو شاخه برق را به آن بزنید. اگر لامپ یا تجهیز برقی متصل به دو شاخه وصل شود، یعنی فرآیند بالا را درست انجام داده اید.

مراحل سیم کشی پریز برق ارت دار

برای حفاظت اشخاص و کاهش خطرات برق گرفتگی، از سیستم حفاظتی سیم ارت استفاده می شود. در سیستم حفاظتی سیم ارت، بدنه دستگاه ها به وسیله سیمی به زمین وصل می شود. در این صورت اگر سیم فاز به بدنه وصل شود، فیوز عمل می کند و خطر برق گرفتگی در اثر تماس با بدنه دستگاه از بین می رود. پریز های برق با اتصال زمین دارای سه پیچ هستند که یکی از آن ها مربوط به اتصال سیم ارت و دو تای دیگر مربوط به سیم فاز و نول می باشد.

روش سیم کشی برای پریز های جدیدی که با حفاظت ارت همراه هستند، کمی متفاوت است. سیم ارت با رنگ زرد یا ترکیبی از رنگ های زرد و سبز در مدارات مشخص می شود. در این پریز ها، یک پیچ تکی روی بدنه پریز وجود دارد که برای متصل کردن سیم ارت مورد استفاده قرار می گیرد. برای سیم کشی یک پریز برق ارت دار، مراحل زیر را باید طی کنیم:

• ابتدا سیم فاز را انتخاب می ‌کنیم. این سیم معمولا دارای سطح مقطع 5 میلی ‌متر مربع است تا بتواند جریان الکتریکی کافی را تحمل کند. سپس، یک سر سیم فاز را به فیوز مربوط به همان پریز در جعبه‌ فیوز ساختمان متصل می ‌کنیم. در ادامه، سیم فاز را از جعبه فیوز تا پریز هدایت می ‌کنیم. می‌ توانیم از داکت‌ های سیم ‌کشی یا لوله‌ های الکتریکی استفاده کنیم. وقتی سیم فاز به پریز رسید، آن را به یکی از پیچ ‌های پایین پریز متصل می ‌کنیم.
• سپس نوبت به سیم نول می‌ رسد. سیم نول را هم با سطح مقطع مشابه انتخاب کرده و یک سر آن را به شمش نول در جعبه فیوز وصل می‌ کنیم. بعد سیم نول را از همان مسیر قبلی تا پریز هدایت کرده و به پیچ دوم پایین پریز متصل می‌ کنیم.
• به منظور متصل کردن سیم ارت به پریز، باید از شمش نول استفاده کنید. یک سر سیم ارت را لخت کرده و از طرف پیچ مخصوص به آن به شمش نول جعبه فیوز ساختمان متصل کنید. سپس سر دیگر سیم ارت را به پیچ تکی روی بدنه پریز وصل نمایید.
• حالا پریز آماده نصب روی دیوار است. بسته به اینکه پریز روکار باشد یا توکار، نحوه نصب متفاوت خواهد بود. اگر پریز تو کار است، سیم هایی که به پریز وصل شده اند را در داخل قوطی برق قرار دهید و بدنه پریز را با کمک پیچ های آن در داخل قوطی روی دیوار نصب کنید. اگر پریز برق روکار است، این مرحله ساده تر است و فقط لازم است بدنه پریز را روی دیوار قرار دهیم که به پیچ های آن وصل شده و سپس روکش پریز را محکم کنیم. در نهایت با استفاده از فازمتر می ‌توانیم صحت عملکرد پریز را بررسی کنیم. پس از اطمینان از صحت کارکرد آن، پریز آماده استفاده است.

نکات مهم در زمان نصب پریز برق

تمام کار های برقی با خطر همراه هستند. بنابراین مطمئن شوید که روش ‌های صحیح اتصال تجهیزات برقی را بلد هستید. در غیر این صورت از یک برقکار با تجربه کمک بگیرید.  قبل از شروع نصب پریز برق از قطع بودن برق ساختمان اطمینان حاصل کنید. برای این که مطمئن شوید هیچ جریان برقی از سیم ها عبور نمی کند، با فازمتر سیم ها را چک کنید.  برای اطمینان از ایمنی و عملکرد مناسب، اتصالات سیم باید با دقت انجام شود. شل شدن سیم از پریز می تواند خطر آتش سوزی ایجاد کند. ایمن ترین راه برای اتصال سیم ها استفاده از نقشه های سیم کشی است که محل دقیق نصب هر تجهیزی را مشخص می کند. هم چنین ضمن اطلاع از استاندارد های منطقه ای سیم کشی در کشور خود، فواصل طولی پریز برق را از لوله های آب و گاز را رعایت کنید.

نتیجه گیری

در این مقاله به شما نحوه سیم کشی پریز برق را آموزش دادیم و سعی کردیم تمامی مراحل را با جزئیات کامل توضیح دهیم. در صورتی که مراحل را انجام دادید و سوالی داشتید می توانید در انتهای همین صفحه از کارشناسان ما بپرسید. در غیر این صورت حتما با یک تکنسین برق ساختمان مشورت کنید.